هرگز در تمام تاریخ خود دارند مردان قادر واقعا تصور جهان به عنوان یکی بوده است: یک کره تنها، جهان، داشتن ویژگی های یک جهان، یک زمین گرد است که در آن تمام جهات در نهایت دیدار، که در آن هیچ مرکز به دلیل وجود هر نقطه، یا هیچ کدام، مرکز است - یک زمین برابر که همه مردان به عنوان اشغال برابر. زمین دار، اگر مردان آزاد آن را، خواهد بود واقعا دور: یک جهان در عمل، نه در تئوری.
علم، به دو راه، البته، محصولات آن را می توان برای هر دو خوب و بد استفاده می شود. اما هیچ راه بازگشتی از علم وجود دارد. هشدارهای اولیه در مورد خطرات فن آوری نیز از علم است.
آنچه در سفر ماه قابل توجه بود این بود که مرد پا بر روی ماه نیست، بلکه که آنها چشم بر روی زمین تعیین شده است.
مرز نهایی
می تواند بدون فکر پایان برای وجود هدف برای ستاره. هر دو ظاهرا و به معنای واقعی کلمه، این یک کار به اشغال نسل است. و مهم نیست که چقدر پیشرفت یکی باعث می شود، همیشه هیجان تازه شروع شده است.
رویاهای دیروز به امید امروز و واقعیت فردا هستند. علم هنوز نبوت تسلط نیست. ما پیش بینی بیش از حد برای سال آینده و در عین حال بسیار کمی برای ده بعدی.
رسیدن به ستاره ها
همانطور که ما بیشتر و بیشتر دور، آن [زمین] در اندازه کاهش یافته است. نهایت آن را به اندازه یک سنگ مرمر، زیبا ترین شما می توانید تصور کاهش یافته است. که زیبا، گرم، شی زندگی نگاه شکننده، بسیار ظریف است، که اگر شما آن را با یک انگشت لمس کرد آن را فرو ریختن و سقوط از هم جدا. با دیدن این باید تغییر یک مرد است.
فضا، مرز نهایی. این سفرهای تصدی کشتی فضایی هستند. ماموریت پنج ساله آن: به کشف دنیای جدید عجیب و غریب، به دنبال زندگی جدید و تمدن جدید، به قاطعیت که در آن هیچ مردی قبل رفته است.
متن توسط Space Ipsum. عکسها توسط NASA on The Commons.